Yield is een term die vaak gebruikt wordt in verband met beleggen en financiën. Het wordt gebruikt om het rendement van een beleggingsproduct of -instrument te beschrijven. Het rendement van een belegging kan worden gemeten in termen van geld, percentage of opbrengst. Het yield-begrip wordt veel gebruikt bij obligaties, aandelen, vastgoed en andere beleggingsproducten.

Een obligatie heeft bijvoorbeeld een vastgestelde yield, die gebaseerd is op de jaarlijkse rente die wordt betaald aan de belegger. Bij aandelen wordt het rendement berekend op basis van de winst die het bedrijf maakt en de huidige aandelenkoers. Vastgoed heeft een andere manier van rendement bepalen, omdat dit afhankelijk is van de huurinkomsten en de waardeverandering van het vastgoed zelf.

Het is belangrijk om te weten dat het yield-begrip niet hetzelfde is als de winst van een belegging. Het yield-begrip geeft alleen aan hoeveel rendement een belegging oplevert en hoe deze presteert in vergelijking met andere beleggingsproducten. Het is belangrijk om te onthouden dat hogere yields meestal gepaard gaan met grotere risico's. Beleggers moeten dus zorgvuldig overwegen welk rendement zij willen bereiken en hoeveel risico zij bereid zijn te nemen.

Maatstaf voor beleggers én bedrijven

Een maatstaf is een hulpmiddel dat gebruikt wordt om prestaties en resultaten te beoordelen. Voor beleggers en bedrijven zijn er verschillende maatstaven die kunnen worden gebruikt om de prestaties te beoordelen.

Voor beleggers is een veelgebruikte maatstaf de rendementsmaatstaf, die de opbrengsten van een belegging of portefeuille meet. Andere populaire maatstaven voor beleggers zijn de Sharpe-ratio en de Treynor-maatstaf. Deze maatstaven kunnen beleggers helpen bij het beoordelen van de prestaties van hun beleggingen in vergelijking met de markt en het bepalen van de risico-rendementsverhouding.

Voor bedrijven zijn er veel verschillende maatstaven die kunnen worden gebruikt om prestaties te beoordelen, zoals de return on investment (ROI), nettowinst en operationele winstmarges. Bedrijven kunnen deze maatstaven gebruiken om de prestaties te vergelijken met die van andere bedrijven in dezelfde branche en om doelstellingen en plannen voor de toekomst te bepalen.

In beide gevallen is het belangrijk om te onthouden dat maatstaven niet perfect zijn en dat ze niet de enige indicatoren zijn voor de prestaties van een belegging of bedrijf. Beleggers en bedrijven moeten dus zorgvuldig overwegen welke maatstaven ze gebruiken en hoe ze deze interpreteren.

High yield obligaties

High yield obligaties, ook bekend als junk bonds, zijn obligaties met een lagere kredietwaardigheid. Dit betekent dat ze een hogere kans hebben om niet te worden terugbetaald dan obligaties van bedrijven met een hogere kredietwaardigheid. Als compensatie hiervoor bieden high yield obligaties een hogere rente aan beleggers.

High yield obligaties zijn een populaire optie voor beleggers die op zoek zijn naar een hoger rendement, maar ook bereid zijn het risico te nemen dat ze niet volledig terugbetaald worden. Deze obligaties worden vaak uitgegeven door bedrijven die meer kans hebben om in financiële problemen te komen, zoals start-ups, bedrijven met weinig inkomsten of bedrijven die al bezig zijn met een faillissement.

Beleggers moeten zich ervan bewust zijn dat high yield obligaties een hoog risico hebben. Als gevolg hiervan kunnen de prijzen van deze obligaties snel dalen als het economische klimaat verslechtert of als er problemen ontstaan bij de uitgevende onderneming. Beleggers moeten dus zorgvuldig overwegen of high yield obligaties geschikt zijn voor hun beleggingsportefeuille en ze moeten altijd de potentiële risico's en beloningen afwegen.